آرتینآرتین، تا این لحظه: 10 سال و 11 ماه و 19 روز سن داره

ثمره عشق

آرتین جونم یک ساله شد

1393/7/4 0:34
نویسنده : مامانی
750 بازدید
اشتراک گذاری

سلام عسلم

 

قربون قد و بالات برم الهی پسرکم که هر روز در حال تغییر کردنی و کلی چیزای جدید تجربه میکنی.امیدوارم همیشه توی زندگیت رشد مثبت داشته باشی و موفق باشی گلم.

 

                    

                 

                    

 

دو ماهه که ننوشتم پس از اولش دونه به دونه برات میگم.

عید شد و شروع دید و بازدید.اولین روز همیشه میریم خونه مامانیها و بهشون تبریک میگیم.امسال هم همین کار رو کردیم.هر دوتا مامانی برات کلی هدیه خریده بودن و تا رفتیم خونه هاشون بهت دادن.ولی تو بیشتر حواست به تنگ ماهی و شکلات و آجیل و میوه بود که حسابی ریخت و پاش کنی.واسه همین هر چی که به دستت میدادن زود میزاشتی زمین و باز به یه سمت دیگه میرفتی و من و بابا هم پشت سرت همش باید جمع میکردیم.

برات تقویم سال 93 رو درست کرده بودم که برای مامانی ها  بردیم و از اینکه عکسهای ناز تو رو توی تقویم میدیدن کلی خوشحال شده بودن.البته خیلی حرفه ای نبود آخه تازه دارم یاد میگیرم.اما بهر حال همشون رو خوشحال کرد.

 

                 

 

اینم عکسای صفحه های تقویمته که من سه تا یکیش کردم و اینجا عکسشو میزارم.

 

                   

 

                   

 

                   

 

                   

 

 

بعد از اونجا هم دونه به دونه خونه همه اقوام رفتیم و از اینکه همش بیرون بودیم خیلی خوشحال بودی و حسابی کیف میکردی.هر جا هم که میرفتیم همش دست به دست میچرخیدی و بازی میکردی.

 

 

                   

                                      

                                              

 

پایان تعطیلات هم که با مامانی  و عمه الهام اینا رفتیم سیزده به در.

اونجا هم خیلی خوش گذشت و تو و پارسا همش با هم بازی میکردین و گاهی هم هی میگفتی دده و بابایی یا مامانی بغلت میکردن و یه دوری با هم میزدین.قربونت برم که از حالا اینقدر ددری هستی و تا پارک و فضای سبز میبینی کلی خوشحالی میکنی .

 

                   

 

                  

 

توی این مدت حسابی شیطونی کردی  و از هر چیزی که میشد میگرفتی و بلند میشدی و بعدم که دیگه هزار ماشالله خوب و راحت دست به دیوار راه میری و خودتو به هر جایی که بخواهی میرسونی.یاد گرفتی که راحت از تخت بالا بری و پایین بیای و من از این بابت خیالم راحته که شکر خدا نمیفتی.البته یه وقتایی هم دیگه زیاده روی میکنی و روی میزها هم میری که دیگه واقعا خطرناکه پسرم .

 

                   

 

                           

 

پایان یازده ماهگیت بود که با مامانی خدیجه اینا رفتیم شمال و کلی گشتیم.توی جنگل بودیم و بابایی بغلت کرد و با هم دور میزدین.هر کی ام که از کنارت رد میشد می ایستاد و باهات حرف میزد و بازی میکرد.از بس که نازی هزارماشالله.

فردای روزی هم که برگشتیم روز مادر بود.اولین روز مادری که واقعا مادر بودم.پارسال هم روز مادر تو رو داشتم اما نه توی بغلم.امسال روز مادر با همیشه فرق داشت.خیلی لذت بخشتر از همیشه بود.همه بهم تبریک میگفتن.نه به خاطر زن بودن،بلکه به خاطر مادر بودنم .منم خیلی خوشحال میشدم و همه این خوشحالی رو مدیون وجود دوست داشتنی تو هستم نفسم.

 

                    

                              

                                       

 

بیست روز بعد هم روز پدر بود.اما بابا مجید پیش ما نبود و باز رفته بود سفر.پارسال روز پدر تو به دنیا اومدی و بهترین هدیه دنیا برای بابا شدی.امسال اما فقط عکساتو براش میفرستادم تا بازم بهترین هدیه رو بهش داده باشم.آخه خودت نمیدونی چقدر عزیزی فدات بشم.چون روز پدر بود در نبود بابا اول رفتیم خونه مامانی خدیجه و دو روز موندیم تا روز پدر بشه و به بابایی تبریک بگیم.توی اون دو روز با مامانی هی رفتیم پارک  و تاب بازی میکردی و هی سرت رو گرم میکردیم که بهانه بابا رو نگیری.آخه دیگه کامل متوجه نبودنش میشدی و گاهی الکی هی بهانه گیری میکردی و تا تلفنی صداشو میشنیدی خوشحال میشدی.قربونت برم پسر با عاطفه من.

 

 

                    

 

 

بعدش هم رفتیم خونه مامانی فرح که به اون بابایی هم تبریک بگیم.اونجا هم پارک رفتیم و هی با خاله ها باهات بازی میکردیم که آروم باشی.آخه سفر بابا طولانی شد و ده روز طول کشید و دیگه واقعا دلتنگی آزارمون میداد.

 

 

                   

                    

 

آخرین روز از دوازدهمین ماهت هم واکسن داشتی و رفتیم دکتر.خداروشکر واکسنت خیلی سبک بود و اصلا اذیت نشدی و گریه هم نکردی.وزنت هم9700 و قدت هم80 بود که هزارماشالله خوبه خوب بود.آخه تو پسر قوی و ورزشکار منی عزیزدلم .

بابا بلندت میکنه و میله بارفیکس رو محکم میگیری و خودت رو نگه میداری.فدای اون دستای کوچولوت بشم.

 

                    

                                     

                                       

 

و اما پایان یکسالگی

هنوزم باورم نمیشه که یکسال از اون روز میگذره.از اون روز قشنگ ،روز پر امید،روز رویایی،روز زندگی نو، روز عشق ، روز تولد تو.

روزی که خدا بهترین و با ارزش ترین فرشته آسمونش رو هدیه داد به زندگی ما.

روزی که تو با پاهای کوچیکت قدم توی زندگیمون گذاشتی و عشق و امید به زندگی رو توی وجود ما هزاربرابر کردی.

یکسال از بهترین روزهای عمرم گذشته و این تازه شروعشه.چون تو دیگه اومدی و حضورت همیشه قلبمو گرم میکنه.

                                       

                                        تولدت مبارک پسر نازم

 

            امیدوارم همیشه شاد و سلامت  باشی و من و بابا روز به روز شاهد موفقیت هات باشیم.

                                     خدایا شکرت .این تنها چیزیه که میتونم بگم.فقط شکرت

                          برای اینکه ما رو لایق دونستی که همچین هدیه ای بهمون بدی شکرت

                               خودت دادی و امیدوارم خودت هم برامون حفظش کنی انشالله

 

پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!

نظرات (1)

سهیلا
10 آبان 93 0:42
تولدت مبارکککککککککک عکسات خیلی قشنگ شدن مامانش تقویمش بسیااااااااااار زیبا شده .خیلی زحمت کشیدی.خسته نباشی. ********************* ممنون عزیزم.لطف داری
niniweblog
تمامی حقوق این صفحه محفوظ و متعلق به ثمره عشق می باشد